Podłączenie do kuchenki gazowej: przewodnik krok po kroku

Odkąd gaz ziemny stał się dostępny i wszyscy docenili jego wygodę i niski koszt, jest on szeroko stosowany. Aby użyć gazu do gotowania, musisz kupić kuchenkę gazową i podłączyć jej system do głównego gazociągu. Oczywiście na pierwszy rzut oka taka praca wydaje się bardzo trudna, ponieważ wymaga specjalnych umiejętności i kwalifikacji, a ze względu na specyfikę istnieje również niebezpieczeństwo wypadku, który może prowadzić do smutnych konsekwencji.

Najprostszą opcją jest skontaktowanie się ze specjalistą ds. Usług gazowych lub organizacjami prywatnymi, które za stosunkowo niewielką kwotę wykonają kompletną instalację z weryfikacją i rejestracją urządzenia gospodarstwa domowego. Koszt takich usług w Moskwie zaczyna się od 870 rubli i osiąga 1500 w przypadku instalowania wbudowanych urządzeń. Odłączanie i demontaż starego pieca, jeśli taki istnieje, jest płatny osobno.

W ten sposób można powierzyć połączenie profesjonalistom, ale zdarzają się sytuacje, w których jest to trudne. Na przykład mieszkańcy mieszkania są nieobecni w czasie, gdy planują przyjść gazowcy i nie można dostosować się do czasu. Lub musisz zainstalować piec w prywatnym domu, który znajduje się z dala od dużych osad, a przybycie specjalistów musi czekać bardzo długo, a będzie to kosztować więcej. Lub wykwalifikowaną osobę, która jest w stanie wykonać proste prace techniczne, szkoda tylko wydać dodatkowe pieniądze na coś, co sam może wymyślić, po zapoznaniu się z zasadami i środkami ostrożności.

Jeśli z jakiegoś powodu chcesz wykonać niezależną instalację, ten artykuł pomoże w tym.

WAŻNE! Wiele osób uważa, że tylko pracownicy gazowi są uprawnieni do zainstalowania takiego sprzętu, a ty zostaniesz ukarany za niezależną pracę. To prawda, ale tylko częściowo. Każda osoba może podłączyć piec, nie tylko w sektorze prywatnym, ale także w mieszkaniu. Możesz jednak zacząć z niego korzystać dopiero po sprawdzeniu specjalisty, do którego nadal trzeba zadzwonić. W takim przypadku nie zostaniesz ukarany grzywną.

Procedura instalacji kuchenki gazowej

Pierwszym krokiem jest przygotowanie się do pracy. Wyjmij nową deskę z kartonu i usuń drewnianą podszewkę od dołu. Odłóż na bok wyjmowane części, takie jak blachy do pieczenia, ruszty, aby nie przeszkadzały. Zamontuj nogi, jeśli to konieczne, wyrównaj je z wysokością i poziomem podłogi, na których będzie stać urządzenie. Postępuj zgodnie z zasadami układania, które mówią, że pomiędzy ścianą, a piecem i przylegającymi krawężnikami powinny być szczeliny, co najmniej 40 cm za nimi i 5 cm od krawężników.

Aby dokładnie wyregulować równość palników względem podłogi i prawidłowy montaż nóg, przydatne jest użycie poziomu budynku. W końcu podczas przechylania powierzchni ugotowanie będzie niewygodne, a olej będzie nierównomiernie rozprowadzany na patelni. Jeśli nogi nie są regulowane, w przypadku nierównej podłogi kawałek płyty wiórowej, drewna lub grubej tektury można umieścić pod dnem.

Zgodnie z przepisami wąż gazowy nie powinien być dłuższy niż 4 metry, a wszystkie odsłonięte części, w tym rury i wąż, powinny być swobodnie dostępne. Zastanów się nad tym, wybierając lokalizację nowego pieca lub jeśli zamierzasz przebudować pokój.

Po raz pierwszy przed instalacją, nawet niezależną, wymagane jest zawarcie umowy na konserwację i dostawy gazu z odpowiednią obsługą w Twoim mieście. Aby to zrobić, musisz dostarczyć podstawowe dokumenty potwierdzające własność mieszkania i wyposażenia. W ten sam sposób będziesz go potrzebować, jeśli jesteś właścicielem prywatnego domu i decydujesz się na użycie gazu po raz pierwszy.

Niezbędne części i narzędzia:

specjalna elastyczna tuleja lub wąż gazowy. Zwykle nie wchodzi w skład pakietu wyposażenia i jest kupowany w sklepie;
klucze i gaz i regulowane 22 * 24;
zawór kulowy odpowiedni do interakcji z gazami o różnych ciśnieniach (jeżeli wymagana jest wymiana lub średnice otworów łączących wylot nie pasują);
kawałek mokrej szmatki, którą należy podłączyć do rury, lub inny odpowiedni korek (jeśli trzeba zmienić kran);
uszczelka (często w zestawie z kuchenką w zestawie);
niektóre szczeliwo: taśma FUM, nić wodno-kanalizacyjna;
dodatkowe narzędzia domowe: zestaw wkrętaków, nóż;
roztwór mydła i szczotka do tworzenia nowych połączeń pod kątem wycieków.

Możliwe jest podłączenie kuchenki gazowej własnymi rękami, ale należy przestrzegać pewnych zasad.

Jak podłączyć piec do systemu

Wąż, który kupujesz, musi pochodzić ze specjalistycznego sklepu, aw żadnym wypadku z namiotu rynkowego lub ulicznego. Nie kupuj węży wodnych, które nie są przeznaczone do tego urządzenia i szybko ulegną awarii. Rękawy do gazu są zwykle oznaczone żółtymi znakami, a do wody - czerwonym i niebieskim.

W domach radzieckich połączenie pieca ze stalowymi rurami było wszędzie. Zostały one zastąpione elastycznymi wężami, dzięki którym dziś można samodzielnie zainstalować sprzęt w krótkim czasie za pomocą prostych narzędzi, a także swobodnie przesuwać płytkę z uwzględnieniem długości węża, co jest przydatne przy ponownym planowaniu lub zakupie wbudowanych urządzeń. Jednak w rzadkich przypadkach instalowana jest również metalowa rura.

Rodzaje węży gazowych

Obecnie w sprzedaży są 3 główne typy węży. Znając ich funkcje, każda osoba może wybrać to, co mu odpowiada. Średnice nakrętek złącznych lub gwintu węża są standardem w calach. W przypadku niestandardowych 3/8 cali potrzebny jest adapter, który można kupić w tym samym sklepie. Na końcach znajdują się dwie nakrętki, a także wariant nakrętki i gwint zewnętrzny.

Zaletami wszystkich nowoczesnych węży są ich elastyczność i wystarczająca wytrzymałość, dzięki czemu płyty można przesuwać w razie potrzeby i nie bać się przypadkowego uszkodzenia i wypadku.

wąż gumowy. Częste i niedrogie produkty, które są popularne ze względu na ich dostępność, względną stabilność i żywotność do 10 lat. Wykonane są z wulkanizowanej gumy, wewnątrz wyłożone są materiałem zapewniającym sztywność. Wśród minusów tej odmiany można wymienić niższą stabilność i żywotność niż inne materiały, ryzyko pozyskania złej gumy, która może pękać, oraz słabą ochronę przed poważnymi uszkodzeniami spowodowanymi przebijaniem i cięciem przedmiotów.
wąż gumowy w metalowym oplocie. Podstawą jest tutaj ta sama wulkanizowana guma, ale w celu zwiększenia odporności na ostre przedmioty stosuje się metal, który nie powoduje korozji. Podobnie jak prosty wąż gumowy, ten typ wytrzymuje wysokie temperatury do 50 stopni Celsjusza (ale nie lubi zmian temperatury). Główną wadą jest to, że na zewnątrz nie będzie można ocenić stanu gumy w przypadku pękania lub innych uszkodzeń, dlatego jej stosowanie nie jest powszechne w innych krajach.
wąż mieszkowy (lub mieszkowy). Składa się z wytrzymałego metalowego plastiku (czasem na zewnątrz jest plastikowa skorupa, a czasem nie). Najbardziej trwała i elastyczna z obecnie istniejących opcji, nie boi się zmian temperatury, uszkodzeń i wstrząsów, trwa do 25 lat. Być może jedynym minusem jest wysoka cena.

WAŻNE! specjaliści i przedstawiciele organizacji gazowych usilnie zalecają stosowanie węży mieszkowych ze względu na ich niezawodność, ponieważ znacznie zmniejsza to ryzyko awarii i poważnych incydentów związanych z działaniem urządzeń gazowych.

Wymagania dotyczące węża:

Zalecana długość węża wynosi 1,5 metra, możliwe są dłuższe opcje, ale nie więcej niż 4 metry.
Bez uszkodzeń, dziur, pęknięć, jakichkolwiek wad
Ta sama powierzchnia i średnica na całej długości, bez wypukłości
Przy zakupie i dalszym użytkowaniu wąż nie powinien nadmiernie się rozciągać, łamać ani skręcać
Podczas użytkowania wąż nie może dotykać twardych i ostrych narożników, powierzchni, które są bardzo gorące i łatwopalne.
Wąż powinien być w stanie swobodnym, być łatwo dostępny w celu szybkiego monitorowania i wymiany przestarzałych produktów.
Przy zakupie powinien istnieć normalny okres trwałości, który można znaleźć w certyfikacie jakości, który sprzedawca musi wykazać.
Wąż w pracy powinien być pojedynczym produktem, to znaczy jednoczęściowym, nie składającym się z kilku części.

Połączenie rurowe

Rura stalowa jest oczywiście niezawodna, ale mimo to jest przestarzałą, kosztowną i złożoną opcją łączenia płyty, która będzie wymagała dodatkowych materiałów i sprzętu. Ponadto nie obejmuje przenoszenia płyty, na przykład podczas czyszczenia lub zmiany układu. Jednak w rzadkich przypadkach konieczne jest użycie tej metody.

Przede wszystkim musisz zrobić fajkę i nadać jej pożądany kształt i rozmiar. Następnie gwintuj na końcach, aby połączyć złącza za pomocą nakrętek. Jeśli masz umiejętności spawalnicze i umiejętności spawalnicze, możesz spawać rurę z jednej lub obu krawędzi za pomocą amerykańskiej tulei przejściowej. Lub na obu końcach, po uprzednim odcięciu gwintów, zainstaluj złącza, za pomocą których przykręć je do gazociągu i złącza płytowego.

Jak podłączyć kuchenkę gazową w mieszkaniu: kroki krok po kroku

przygotuj wszystko, czego potrzebujesz, otwórz wszystkie okna, jeśli to możliwe, włącz wymuszoną wentylację, powiadom inne osoby o pracy w pokoju;
jeśli chcesz zdemontować stary sprzęt, musisz najpierw zamknąć zawór i spróbować zapalić palnik. Jeśli gaz nie płynie i nie pali się, stary wąż należy odłączyć od pieca i rury za pomocą klucza gazowego lub nastawnego;
jeśli konieczna jest wymiana dźwigu, z powodu pogorszenia stanu lub jeśli nie łączy się z nowym sprzętem, wszystkie czynności należy wykonywać spokojnie i pewnie. Nowy zawór musi zostać zamknięty, a dla ułatwienia instalacji należy usunąć uchwyt i owinąć uszczelniacz gwintem zewnętrznym. Następnie wyjmij stary kurek, szybko wyczyść połączenie ze starego uszczelniacza i szybko zamocuj nowy. Istnieją rury z gwintem zewnętrznym i kran z gwintem wewnętrznym, a następnie wymagana jest korek. Tkaninę należy dobrze zwilżyć, ponieważ to mokry materiał zatrzymuje wylot gazu. Zatkany przez niego zawór musi być dokładnie oczyszczony, a świeżo uszczelniona rana.

Wszystkie prace z kluczem należy wykonywać szybko, ale ostrożnie, bez uderzania w rurę, co może spowodować iskrę. Po zainstalowaniu nowego zaworu nakłada się roztwór mydła za pomocą pędzla, a jeśli na powierzchni tworzą się pęcherzyki, następuje obniżenie ciśnienia i wyciek gazu. Następnie musisz bardziej szczelnie rozwinąć i owinąć szczeliwo.

WAŻNE! popularny lniany uszczelniacz holowniczy nie jest stosowany w sektorze gazowym, ponieważ jego właściwości są gorsze niż w przypadku innych rodzajów uszczelniaczy.

Teraz wreszcie możesz zainstalować wąż. Ogólny schemat jest taki sam: owinąć uszczelniacz gwintem zewnętrznym, w razie potrzeby użyć adapterów, a następnie przykręcić nakrętki po obu stronach połączenia za pomocą klucza, a projekt sprawdza się pod kątem wycieków. W miejscach gwintu wewnętrznego do uszczelnienia stosować uszczelki paronitowe. Podczas dokręcania nakrętek, zarówno na wężu, jak i na kranu, należy zachować rozsądną moderację. Zbyt duża siła przyłożona spowoduje uszkodzenie uszczelki, a przeciek zostanie przerwany, jeśli dokręcony luźno, wypłynie również gaz.