Od ponad 20 lat drukarka laserowa jest integralną częścią życia biurowego - miejscem, w którym potrzebna jest szybka, codzienna praca na dużą skalę. Zewnętrzna prostota projektu ukrywa mechanizmy i złożone jednostki technologiczne pod ciałem. Kasety laserowe można przypisać głównemu komponentowi urządzeń tego projektu, w których do uzyskiwania obrazów wykorzystywany jest toner - proszek koloryzujący. Aby lepiej zrozumieć działanie drukarki laserowej, musisz najpierw zdemontować elementy, z których ona się składa, i zrozumieć ich przeznaczenie.
Jak działa pojemnik z drukarką laserową
Korpus urządzenia do drukowania laserowego składa się z dwóch przymocowanych jednostek głównych: na górze znajduje się pojemnik na zużyty toner, a na dole pojemnik na farbę.
Górna część zawiera:
- photowall - pusty cylinder z powierzchnią materiału fotoprzewodzącego;
- metalowy wałek zapewniający ładunek ujemny do fotokomórki;
- ostrze do czyszczenia (ściągaczka);
- pojemnik na zużyty toner.
Komora tonera, która jest dolną częścią, zawiera:
- Wałek magnetyczny (wywoływacz). Składa się z powłoki, rdzenia posiadającego ładunek dodatni. Przyciąga cząsteczki proszku barwiącego po wystawieniu na działanie określonego napięcia. Obciążono ujemnie.
- Ostrze dozujące (lekarz). Aby zapewnić równomierne rozprowadzenie farby na wale.
- Pojemność głównego tonera.
- Uszczelka ochronna Nie pozwala obudzić się proszek podczas transportu.
Zasada drukowania laserowego
Zasada drukowania laserowego jest następująca. Podstawą urządzenia jest wałek światłoczuły. Pozwala przenieść zdjęcie na nośnik. Wał ten, pokryty warstwą światłoczułą, jest pustym cylindrem o naładowanej powierzchni. Dopóki wiązka światła nie uderzy w powierzchnię, ładunek zostaje zachowany.
Kolejną, nie mniej znaczącą częścią urządzenia jest laser, optyczno-mechaniczny system luster i soczewek. Mechanizm ten porusza się wzdłuż powierzchni wału cienką i „ostrą” wiązkę emitowaną przez generator kwantowy (laser). System czterostronnych zwierciadeł odbija się, eksponuje pewną powierzchnię bębna, a ściślej jego światłoczułe natryskiwanie. Po ukazaniu określonego obszaru powierzchnia staje się przewodząca, a ładunek „wypływa” z tego obszaru. Po usunięciu ładunku powstaje strefa neutralna.
Efekt różnicy biegunów (plus lub minus) powoduje przywieranie cząstek proszku do wału. W rezultacie jego ujemnie naładowane cząstki przylegają do obszaru oświetlonego wiązką. Toner barwnikowy umieszczony na obracającym się wale wychodzi przez wąski otwór i jest równomiernie rozprowadzany przez ostrze dozujące.
Włączanie i wyłączanie lasera przez mikrokontroler sterujący tworzy mapę bitową. Za pomocą obracającego się systemu zwierciadeł wiązka światła się rozwija, na powierzchni bębna powstają linie obrazu.
Gdy linia jest tworzona, silnik krokowy obraca bęben, powstaje następna linia. Ponadto proces ten powtarza się wiele razy, aż cały obraz zostanie „zastosowany”.
Ostatnim etapem jest przeniesienie farby na arkusz. Bęben z obrazem nadal się obraca. Jest naładowany ujemnie. Stopniowo dociera do powierzchni prześcieradła. On natomiast dotyka wałka, naładowany dodatnio. Cząsteczki atramentu są przyciągane przez papier. Tak przesyłane są zdjęcia.
Zasadę drukowania obrazu za pomocą drukarki laserowej należy rozumieć nie tyle w celu prawidłowego działania, co w celu wyeliminowania i zapobiegania problemom pojawiającym się podczas pracy.
Zostaw Swój Komentarz