Historia monitorów

Monitor jest jednym z głównych elementów komputera osobistego. Bez tego nie można uzyskać niezbędnych informacji multimedialnych, cyfrowych, graficznych i tekstowych z jednostki systemowej.

A jeśli cechy pracy i powolność pierwszych komputerów umożliwiły przetwarzanie informacji za pomocą specjalnych urządzeń drukujących, to wraz z rozwojem jednostek systemowych stało się to niemożliwe. Aby znaleźć wyjście z sytuacji, zaczęto dostarczać informacje do oscyloskopów. Ponieważ dana osoba otrzymuje większość informacji oczami, technologia ta wymagała jej rozwoju. Wiele firm zaczęło go rozwijać, dzięki czemu monitory były wygodne i wygodne.

Obecnie na rynku istnieje wiele różnych modeli wyświetlaczy, które są uderzająco różne od swoich poprzedników. Różnią się przekątną, rozdzielczością i ceną, dzięki czemu użytkownik może wybrać najlepszą opcję dla siebie.

Jeśli do sprawdzenia poprawności działania wszystkich obwodów komputera osobistego użyto pierwszych oscyloskopów, w połowie XX wieku do uzyskania informacji graficznych użyto już lampy katodowej. Po krótkim czasie jeden z naukowców z University of England napisał pierwszą grę - warcaby. Komputer „Mark - 1” używał tego programu, grając w warcaby, a wszystkie informacje były wyświetlane na ekranie. Oczywiście nie jest to uważane za przełom w branży cyfrowej, stało się jednak podstawą przyszłego rozwoju monitorów.

Przełomem było pojawienie się w Ameryce komputera „Whirlwind”. Wojsko USA zaczęło wykorzystywać monitor do uzyskiwania informacji o ruchomych obiektach powietrznych. Radary zainstalowane w kraju wyświetlały otrzymane informacje o położeniu samolotu w formie litery T i kropki. W tym okresie oscyloskopy zaczęły tracić na znaczeniu, ponieważ użyto tylko ich ekranu.

POMOC! Wojsko, jako pierwsze, zdało sobie sprawę ze znaczenia wynalazku, który umożliwił śledzenie ruchu celów. I w rozwój tej dziedziny nauki zaczął dużo inwestować.

Stopniowo, dzięki funduszom na badania i rozwój technologii, komputery stały się wieloma użytkownikami. Już w połowie lat 70. XX wieku pojawiły się bardziej kompaktowe urządzenia, które zastąpiły ogromne maszyny komputerowe. Stały się dostępne nie tylko dla wojska, ale także zaczęły być sprzedawane publicznie.

Zakres ich misji rozszerzył się. Oprócz pracy zaczęto je wykorzystywać do rozrywki i gier, które zaczęły wymagać dobrego graficznego wyświetlania informacji. Nikt nie chciał inwestować jeszcze więcej w rozwój tej technologii, ponieważ była ona całkowicie nowa i dopiero zaczynała się formować. Znaleziono jednak wyjście z tej sytuacji.

W tym czasie istniały już urządzenia, które mogły zapewnić dobry obraz i były szeroko rozpowszechnione. Te urządzenia były telewizorami. Udało im się już przejść długą drogę rozwoju, pozbyli się obiektywu, a ich ekran stał się duży. Producenci nie wymyślili na nowo koła, ale po prostu podłączyli komputery do telewizorów. Były więc małe monochromatyczne monitory złożone z tych samych komponentów, co odbiorniki telewizyjne. Połączenie przeprowadzono na dwa sposoby. W pierwszym przypadku bezpośrednio, a komputer działał jako przedrostek.

W drugim, wykorzystując kabel koncentryczny, wykorzystano również odbiornik telewizyjny bez tunera. To rozwiązanie problemu odpowiada wszystkim użytkownikom. W końcu nie trzeba było niczego kupować, a wszyscy mieli telewizory. Jednak ten tandem nie trwał długo. Ponieważ telewizory znacznie zniekształciły obraz. Miały także duże wymiary i wagę. Dlatego programiści musieli szukać nowych opcji. Po pewnym czasie producenci zaczęli stosować technologię ciekłokrystaliczną.

WAŻNE! Sama technologia była znana od XIX wieku, jednak nie była używana. Dopiero pojawienie się komputerów osobistych dało jej drugie życie i przyspieszyło dalszy rozwój monitorów.

Teraz szeroko rozpowszechnione monitory LCD. Składają się z kilku warstw, między którymi znajdują się tranzystory. Obraz jest tworzony przy użyciu trzech podstawowych kolorów - zielonego, niebieskiego i czerwonego. Mają kilka podstawowych cech:

• Czas reakcji Pokazuje, z jaką prędkością każdy piksel zmienia swój kolor na pożądany. Im dłuższy czas reakcji, tym gorszy obraz.
• Kontrast Stosunek bieli i czerni w stosunku do siebie. Im wyższa ta wartość, tym bardziej nasycony będzie obraz;
• Odwzorowanie kolorów. Charakteryzuje on kompletność wyświetlania kolorów, które ludzkie oko może dostrzec.

POMOC! W przeciwieństwie do starszych modeli nowe monitory nie mają takiej cechy, jak skanowanie klatek. Obraz będzie nadawany tak długo, jak długo urządzenie będzie zasilane.

Nowoczesne monitory są lekkie i kompaktowe, a zastosowana technologia ciekłokrystaliczna minimalizuje zużycie energii. Są stosowane we wszystkich dziedzinach życia, od domu do kosmosu.

Niedawno grupa naukowców z Japonii zaprezentowała na międzynarodowej wystawie technologii cyfrowych monitor zdolny do przesyłania zapachów. Odbywa się to za pomocą specjalnych granulek, które odparowują pod wpływem temperatury i odtwarzają aromat.

Sony zademonstrowało futurystyczny monitor, którego obraz pokazano kilka centymetrów od jego powierzchni. Nie można nikogo zaskoczyć elastycznymi monitorami stosowanymi w smartfonach i tabletach. Niedawno naukowcy ogłosili opracowanie całkowicie przezroczystych urządzeń.

Nowoczesna technologia nie stoi w miejscu. A teraz, zamiast ogromnych monitorów o ograniczonej charakterystyce, używamy lekkich wyświetlaczy, które wyświetlają obrazy wysokiej jakości.