Parkiet to jedna z najdroższych i najbardziej wyrafinowanych podłóg. Jest estetyczny, przyjazny dla środowiska i trwały w działaniu, zwłaszcza jeśli jest odpowiednio utrzymany. Jednak, jak każdy inny materiał wykończeniowy, z czasem parkiet traci połysk zewnętrzny. Przyczyną tego może być efekt chemicznych detergentów, wysoka wilgotność lub uszkodzenia mechaniczne.
Najczęstszym sposobem przywrócenia parkietu jest zaczepienie, a następnie nałożenie nowej warstwy lakieru. Ale ta opcja zajmuje dużo czasu i wysiłku. W niektórych przypadkach możliwe jest przywrócenie parkietu bez uciekania się do tak radykalnych środków.
Powiemy ci, jak wykonać własną renowację podłogi bez pętli.
Materiały i narzędzia do pracy
Zakres możliwych uszkodzeń parkietów jest dość szeroki. To zależy od tego, jakie narzędzia będą potrzebne do prac naprawczych. Najczęściej spotykanymi problemami są zadrapania i wióry, poluzowanie poszczególnych matryc i skrzypienie.
Do lakierowania Wymagane będą następujące narzędzia i materiały.
- Wałek ze stosem średniej długości, do 1 cm lub szeroką szczotką.
- Koryto do lakieru lub podkładu.
- Farby i lakiery: lakier, podkład i, w razie potrzeby, bejca.
W razie potrzeby uszczelnianie pęknięć i wiórów, musisz kupić szpachelka i szpachlówka do drewna.
To pozbyć się skrzypienia lub wzmocnić drżące matrycebędą potrzebne, w zależności od technologii naprawy, młotek i gwoździe, śrubokręt z wkrętami samogwintującymi, tuba z gwoździami płynnymi i pistolet do strzykawek.
Rodzaje prac renowacyjnych bez łączenia parkietu
Odnawianie parkietu nie zawsze zapewnia zawiasy parkietu. Często można się obejść bez tej procedury, czasochłonności i wysiłku.
Szpachlówka
Wady zewnętrzne wynikające z uderzeń mechanicznych, głębokich zadrapań i wiórów można zamaskować kitem na drewnie.
Dzisiaj nie jest trudno kupić gotową kompozycję szpachlową, jednak wiele osób woli robić to w staroświecki sposób. Do tego weź małe zrębki i wymieszaj je z żywicą epoksydową w stosunku 1: 4.
Szpachlę nakłada się na uszkodzoną powierzchnię małą szpachelką. Zaleca się stosowanie narzędzia z tworzywa sztucznego lub gumy.
WAŻNE! Jeśli masz tylko metalową szpachelkę, wówczas podczas pracy uważaj, aby nie zarysować lakierem w sąsiednich częściach parkietu.
Gdy otynkowany obszar wyschnie, jest on wcierany drobnym papierem ściernym. Czasami konieczne jest przywrócenie mozaiki poszczególnych matryc w szpachlówce. „Pseudo-szwy” nakłada się nożem lub rysuje szydłem na lekko wysuszonym roztworze szpachli.
Drapanie
Głębokie rysy można naprawić za pomocą tej samej szpachli domowej wykonanej z trocin i żywicy epoksydowej. Inną opcją jest użycie gotowego związku zakupionego w sklepie ze sprzętem.
Zanim zaczniesz szpachlować, musisz wyczyścić ten obszar na czystej desce. Można to zrobić za pomocą szorstkiego papieru ściernego lub młynka.
Pod koniec takiej lokalnej pętli powstały pył jest zmywany, a rysa jest starannie pokrywana. Po wyschnięciu zaprawy kit szlifuje się drobnym papierem ściernym.
Usuwanie pęknięć
Czasami między poszczególnymi kostkami pojawiają się szerokie pęknięcia, które same się rozluźniają. Dzieje się tak, gdy podczas układania podłóg użyto niewystarczająco suchego materiału. Po wysuszeniu matryce zmniejszyły swoją objętość i pojawiły się między nimi szczeliny.
Można je naprawić za pomocą tego samego kitu, a następnie narysować szwy. Ale… jeśli matryce słabo wbijają się w gniazda, a „chodząc” po nich „bawią się” względem siebie, to kit bardzo szybko pęka i kruszy się.
WSKAZÓWKA. Problem ten można rozwiązać za pomocą kołków wbijanych w sąsiednie matryce pod kątem 45 °.
Ułożone w ten sposób paski nie będą się „bawić”, a szpachlówka wytrzyma znacznie dłużej w pęknięciach. Aby szpilki nie wystawały, należy je zakopać na drzewie za pomocą jakiegoś amortyzatora.
Pozbądź się pisków
Innym częstym problemem związanym z parkietem jest skrzypienie podczas chodzenia po nich. Powodem tego jest poluzowanie matryc i luźne dopasowanie do siebie.
Rozwiązaniem problemu może być nowa podłoga tarasowa. W tym celu w sklepie ze sprzętem zakupiono zestaw specjalnych klinów. Następnie usuń cokół na obwodzie pokoju i usuń stare kliny. Co 50 cm wjeżdżamy nowymi klinami między ścianą a parkietem. Tak zagęszczony parkiet powinien przestać skrzypnąć.
Jeśli skrzypienie jest obserwowane tylko w oddzielnych częściach podłogi, przyczyną tego może być „bulgotanie” parkietu, gdy pozostaje on w tyle za podłogą. Takie miejsca mogą również klaskać, gdy na nie nadepniesz.
Wyeliminuj taką wadę za pomocą „płynnych paznokci”. W obszarze problemowym w kilku miejscach wierci się otwory wielkości dyszy rurki z klejem. Następnie klej jest pompowany do przestrzeni między podłogą a parkietem, a na nim umieszczany jest jakiś masywny przedmiot, na przykład szafka lub komoda.
Po związaniu kleju parkiet w tym miejscu powinien przestać skrzypnąć i klaskać.
Przydatne wskazówki
- Aby uzyskać idealną powierzchnię po szpachlowaniu, lakier należy nakładać na kilka warstw. Zalecana minimalna liczba warstw to 3.
- Po wyschnięciu pierwszej warstwy należy ją dokładnie przetrzeć drobnym papierem ściernym. Wszystkie prace nad szpachlowaniem i późniejszym lakierowaniem parkietu zaleca się wykonywać w temperaturze rzędu +15 do +25 stopni.
- Podczas suszenia lakieru niemożliwe jest sztuczne przyspieszenie tego procesu poprzez otwarcie okien lub zainstalowanie wentylatora w pomieszczeniu. Lakier nie toleruje przeciągów i jest pod ich wpływem zdolny do złuszczania, pękania i mętnienia.
- Parkiet powinien zostać zaklinowany przy wilgotności powietrza nie większej niż 40%, w przeciwnym razie po wyschnięciu klinów i bloków parkietowych podłogi zaczną ponownie skrzypnąć.
Zostaw Swój Komentarz