Nie można nie zauważyć, jak bardzo jakość nowoczesnych mebli zaczęła się różnić, w szczególności jej żywotność. Jeśli szafka wykonana w czasach naszych babć nadal może funkcjonować, nowoczesne modele zużywają się już w pierwszych 10 latach eksploatacji.
Krótka informacja o meblach z czasów ZSRR
Mówiąc o sowieckim okresie produkcji mebli, warto go podzielić na dwa segmenty:
- Pierwszą jest era przedwojenna, kiedy przemysł ten był tak nierozwinięty, że wykorzystywano głównie to, co powstało w epoce carskiej. Jedynymi rzeczami, które zostały wykonane na potrzeby obywateli, były pancerne łóżka i proste zestawy kuchenne, reprezentowane przez taborety i proste szafki.
- Drugi okres to okres powojenny. Tutaj państwo zdecydowało, że nadszedł czas, aby pomyśleć o potrzebach zwykłej populacji. W latach 50. i 70. rozpoczęła się masowa produkcja wszystkich rodzajów mebli. Ale zrobiono to tak źle, że wygląd był po prostu przerażający. Mniej lub bardziej przyzwoite elementy zestawu słuchawkowego zostały wykonane w krajach bałtyckich. Już w latach 50. i 60. można było kupić fornirowane szafki, pokryte grubą warstwą lakieru. Podczas gdy Białoruś, Ukraina i Rosja wciąż coś „zwijały”, tylko niejasno przypominały zwykłe meble.
Sowieckie meble
Rozwój tej branży postępował dość wolno. Było to spowodowane trudną sytuacją gospodarczą. W każdym razie zawsze mówili, że w latach powojennych kraj był zrujnowany. A państwo nie myślało o tym, jak wygodne jest dla swoich obywateli, ale o zapewnieniu wszystkim tego, co niezbędne. Chociaż, jeśli spojrzysz na Niemcy w okresie powojennym, szybko wyzdrowiały i zaczęły wytwarzać wysokiej jakości produkty do remontu domu, które były nie tylko atrakcyjne, ale także funkcjonalne.
Jednym z udanych przykładów rozwoju europejskiej produkcji elementów wewnętrznych była IKEA. Nawiasem mówiąc, to od niej odpisano większość próbek mebli wyprodukowanych w ZSRR w okresie powojennym. Ale jeśli europejscy producenci wyróżniali się jakością wytwarzanych towarów, zarówno pod względem technologii produkcji, jak i pod względem funkcjonalności i estetyki, to w ZSRR wszystko okazało się raczej nieszczęśliwe i krzywe - szczególnie pod względem ergonomii i atrakcyjności wyglądu.
Warto więc bardziej szczegółowo rozważyć próbki radzieckich mebli. Czy była taka silna i niezawodna?
Tak zwane „ścienne” - meble gabinetowe, które zajmowały większość pokoju, zwłaszcza w Chruszczowa. Zrobili go z grubej płyty wiórowej, więc wszystkie drzwi były tak ciężkie, że bardzo szybko wypaczały się pod własnym ciężarem. Przyczyniły się do tego również złącza niskiej jakości. Lakier bardzo często odpryskiwał, po czym jego dalsze niszczenie i rozwarstwianie płyty wiórowej miało miejsce w miejscu rozszczepienia. Upuszczenie takich palców na palec u nogi może łatwo zostać złamane.
Pomimo faktu, że pomysł został zaczerpnięty ze szwedzkiej Ikei, wdrożenie opóźniało się pod względem technologicznym i projektowym. Dlatego wygląd i jakość podczas pracy nie były równe.
Składane stoliki na książki. To kolejne „arcydzieło” radzieckiej produkcji. Z reguły nogi były tak luźne, że musiały być przymocowane za pomocą wsporników i śrub. Ponieważ w przeciwnym razie produkt byłby niemożliwy do obsługi. A po złożeniu pozostały maksymalnie niefunkcjonalne.
Zestawy kuchenne Płyta wiórowa niskiej jakości, nieatrakcyjny wygląd, nawet w tych czasach. Wszystko to sprawia, że takie meble są bardzo dziwne. Pełnoprawny zestaw kuchenny był czasem niemożliwy do uzyskania, ponieważ szafki pod zlewem mogły różnić się wyglądem od reszty konstrukcji.
Sofy rozkładane. Głównym celem tego rodzaju mebli było zaoszczędzenie miejsca w małym pokoju. Ale spanie na nim było niewygodne, zarówno dla jednej osoby, jak i razem. Było to spowodowane wadą projektową. Ponieważ poszczególne części miały lekkie odchylenie w kierunku centrum. Dlatego spanie na takiej kanapie cały czas staczało się na środek.
Siedzenie na takiej kanapie było również niewygodne, ponieważ jego głębokość nie odpowiadała anatomicznym cechom ludzkiej struktury. Wszystko to stało się, ponieważ podczas projektowania bardzo zaniedbywali cechy anatomiczne i ergonomiczne.
Jak widać z powyższego, większość problemów dotyczy konkretnie wyglądu i łatwości użytkowania. Ale sama jakość materiałów, z których wykonane zostały meble, wykazała niewiarygodnie wysokie wyniki pod względem odporności na zużycie.
Głównym problemem nie była jakość materiału, ale wydajność połączenia, integracja i funkcjonalność.
Dlaczego radzieckie meble służyły przez długi czas, ale nie były nowoczesne?
Jeśli porównamy sowieckie meble z przedmiotami zagranicznej produkcji z tego samego okresu, to niewątpliwie pod względem wygody straciło ono na swoich zagranicznych odpowiednikach. Wynika to z faktu, że wiele uwagi poświęcono wygodzie za granicą.
Jeśli porównamy sowieckie meble z tymi, które są obecnie produkowane w przestrzeni poradzieckiej, wówczas występuje odwrotne nastawienie. Poprawiono wygląd i cechy operacyjne nowoczesnych produktów, a jakość znacznie się pogorszyła. Wynika to z chęci przemysłowców pracujących w tej niszy do uzyskania maksymalnego zysku przy minimalnych inwestycjach. Ale ponieważ oszczędność na wzornictwie i wygodzie oznacza przegraną z konkurencją, firmy meblowe są zmuszone szukać innych sposobów obniżenia kosztów swoich produktów. W tym miejscu dochodzi do obniżenia jakości. Nie zawsze jest to widoczne natychmiast po zakupie, ale objawia się dopiero po pewnym okresie użytkowania, z którego korzystają współcześni producenci.
We współczesnym świecie wytwarzanie towarów wysokiej jakości jest po prostu nieopłacalne, w przeciwnym razie za 10 lat nie przyjdziesz po nową sofę, ale nadal będziesz spał na dobrej, starej.
Zostaw Swój Komentarz