Owiewka wentylacyjna

Deflektor to specjalna dysza, która jest zainstalowana w górnej części rury wydechowej i służy do ochrony kanału i usprawnienie procesu wentylacji. Skuteczne działanie systemu wentylacji zależy w dużej mierze od warunków atmosferycznych. Zimą, gdy różnica temperatur w pomieszczeniu i na zewnątrz jest duża, istnieją doskonałe warunki do trakcji w naturalnym kanale wentylacyjnym.

Ciepłe „domowe” powietrze unosi się na ulicę. Latem sytuacja zmienia się radykalnie, ponieważ warunki temperaturowe na zewnątrz domu i wewnątrz są prawie równe. Pociąga to za sobą znaczne zmniejszenie spadku ciśnienia i przyczepności.

Naturalna wentylacja jest zauważalnie gorsza. Ponadto wiatr ma specjalny efekt, poprawiający lub utrudniający wymianę powietrza. Już sama instalacja deflektora pozwala zmniejszyć wpływ warunków atmosferycznychpoprzez poprawę funkcjonowania całego systemu wentylacji. Ponadto to urządzenie techniczne zapobiega przedostawaniu się gruzu, owadów i ptaków do kopalni. Materiał do produkcji może być metalowy lub plastikowy.

Urządzenie i zasada działania

Aby zrozumieć, jak działa deflektor, musisz mieć pojęcie o jego strukturze. Standardowa dysza składa się z następujących części:

• dyfuzor, który jest ściętym stożkiem;
• parasol chroniący kanał przed wszelkiego rodzaju śmieciami;
• obudowa w postaci cylindra połączonego z dyfuzorem za pomocą wsporników.

Ścięty stożek wraz z dolną częścią umieszcza się na rurze kanału wentylacyjnego, który przechodzi na dach. To w tym węźle ciśnienie jest rozrzedzane z powodu przyspieszenia przepływów powietrza.

Pomoc! Tutaj odczuwa się efekt Bernoulliego, gdy wzrost prędkości przepływu, wywołany zwężeniem kanału, prowadzi do spadku ciśnienia. Powietrze z pomieszczenia zaczyna kierować się do rozładowanej przestrzeni.

Parasol ochronny jest przymocowany do dyfuzora za pomocą stojaków. Dzięki wspornikom zamocowana jest obudowa, która działa jak dzielnik przepływu i kieruje masy powietrza do nawiewnika. Wydajność systemu z odpowiednio dobranym i zainstalowanym deflektorem może wzrosnąć o około 15-20%.

Klasyfikacja deflektora wentylacji

Istnieje kilka powodów, dla których należy klasyfikować urządzenia:

• według modelu - TsAGI, Grigorowicz, Astato, rotacyjna turbina wentylacyjna, deflektor w kształcie litery H i wiatrowskaz typu „Netto” lub „Hood”;
• w kształcie głowicy - płaski, półokrągły, z otwieraną pokrywą, szczytowy, kulisty;
• zgodnie z zasadą pracy - statyczny i obrotowy;
• w miejscu instalacji - produkty do komina, piwnicy, do klimatyzacji i na dach.

Rozważmy bardziej szczegółowo najpopularniejsze opcje, które sprawdziły się w biznesie.

Model TsAGI nazwany na cześć miejsca rozwoju - Centralny Instytut Aerohydrodynamiki. Jest to klasyczna wersja stożkowej dyszy z ochronną pokrywą umieszczoną wewnątrz cylindrycznego sita. Ten ostatni zapewnia brak ciągu zwrotnego nawet w dużych kanałach.

Deflektor Grigorowicza składa się ze stożkowego dyfuzora i odwróconego kaptura przymocowanego w jednej strukturze. Ponadto zwężenie obu elementów jest skierowane do siebie. W ten sposób osiąga się podwójny efekt, zwiększając wydajność urządzenia.

Dysze francuskiej firmy Astato wyposażony w elektryczny wentylator poprawiający przyczepność. Stopień próżni wymagany do pełnego funkcjonowania całego systemu okazuje się większy niż w analogach, które działają tylko z powodu wiatru.

Turbina rotacyjna ma kulistą czapkę, która jest metalowym bębnem z wieloma ostrzami. Materiał do produkcji jest cienki i wystarczająco lekki, aby obracać turbinę nawet przy prędkości wiatru 0,5 m / s. Wydajność pracy jest 2-4 razy wyższa niż modeli statycznych, jednak jest znaczny minus konstrukcji - jest absolutnie bezproduktywna w pełnym spokoju.

Produkt techniczny w formie litery H w rzeczywistości jest to klasyczna wersja, której produktywność jest co najmniej dwukrotnie większa ze względu na nietypowy kształt dyszy. Dwa deflektory, w połączeniu przypominającym literę H, są zamontowane na jednej rurze. To ona jest przymocowana do szybu wentylacyjnego.

Wiatrowskaz „Hood” Jest reprezentowany przez obrotową nasadkę, która łapie kierunek wiatru i kilka przyłbic wiszących nad sobą. Służą jako dyfuzor, a jednocześnie chronią przed opadami. Wiatr przechodzący przez przyłbice otrzymuje przyspieszenie. Tak więc nad rurą tworzy się rzadka przestrzeń, w której dąży powietrze z pomieszczenia.

Jak zrobić odpowietrznik dla majsterkowiczów

Przed przystąpieniem do produkcji deflektora warto się starannie przygotować. Aby to zrobić, musisz wypełnić rysunki, wybrać materiał i przygotować narzędzie. Wymiary przyszłego produktu można pobrać z tabeli (można łatwo znaleźć w sieci) lub kierować się formułami. Szerokość kęsa dyfuzora określa się na podstawie średnicy wewnętrznej. Po poznaniu zewnętrznej średnicy rury wentylacyjnej należy ją pomnożyć przez dwa. Wysokość określa się przez pomnożenie średnicy przez 1,7.

Najpierw musisz wykonać wzory z tektury, a następnie zebrać z niego model przyszłego deflektora i zweryfikować prawidłowe wykonanie. Następnie, za pomocą markera na blachy stalowej (grubość w granicach 1 mm), wszystkie półfabrykaty są rysowane.

Po cięciu rozpoczyna się faza montażu. Półwyroby mają odpowiedni kształt, mocowanie odbywa się za pomocą nitów lub półautomatycznego spawania. Cylinder zewnętrzny można przymocować do stożka wewnętrznego, jeśli weźmiesz kilka metalowych pasków, będą one służyć jako wsporniki. Za pomocą tych samych pasków górną część ochronną można połączyć z cylindrem lub przymocować nitami do stożka wewnętrznego.

Z reguły rura wentylacyjna znajduje się około metra nad kalenicą, dlatego bardziej wskazane jest zamontowanie całego urządzenia na ziemiwchodzenie na dach już z gotową opcją.

Ważne! Montaż deflektora odbywa się na wysokości, dlatego należy przestrzegać środków bezpieczeństwa, korzystać z ubezpieczenia. Będzie lepiej, jeśli praca będzie wykonywana z asystentem.

Wskazówki dotyczące tworzenia różnych typów deflektorów

Aby urządzenie mające na celu poprawę wydajności systemu wentylacyjnego odpowiednio poradziło sobie z powierzonymi mu zadaniami, warto posłuchać wskazówek doświadczonych rzemieślników. Wybór modeli obrotowych do instalacji w obszarach o śnieżnej i mroźnej zimie nie jest najlepszą opcją. Istnieje duże prawdopodobieństwo oblodzenia i opadów śniegu w urządzeniu, co neguje jego pełną funkcjonalność.

Zdjęcie pokazuje deflektor turbo.

Przygotowując rysunek konkretnego modelu dla części, należy wziąć margines 1 cm od każdej krawędzi. Umożliwi to niezawodne połączenie wysokiej jakości.

Przy wystarczającym poziomie umiejętności możesz również samodzielnie spróbować zbudować turbinę rotacyjną. Musisz jednak dokładnie przygotować rysunki i wyciąć wiele równomiernie uformowanych płatków, które razem zapewnią obrót całej instalacji.